کد مطلب:37740 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:45

گنجینه پرسمان » اهل بيت

لطفاً فرزندان فاطمه(س) را نام ببريد؟

برخي از مورخان پنج فرزند براي فاطمه زهرا(س) بيان كرده اند كه عبارتند از: حسن(ع)، حسين(ع)، زينب(س)، ام كلثوم و محسن.[21]

مشهور آن است كه امام حسن(ع) در سال دوم و يا سوم هجري در مدينه چشم به جهان گشود.[22]



كنية او ابومحمد[23] و از القاب او: سبط اوّل، زكي، طيب نقي مي باشد.[24] وي شبيه ترين انسان به پيامبر(ص) بوده[25] و حضرت به او علاقة شديد داشت و از او به عنوان آقاي جوانان اهل بهشت ياد نمود.[26] حضرت امام حسن(ع) از موقعيت سياسي و اجتماعي مهمي برخوردار بود و در زمان حكومت امام علي(ع) در صحنه هاي سياسي و اجتماعي حضور فعال داشت.[27] امام حسن(ع) بعد از شهادت علي(ع) رهبري جهان اسلام را بر عهده گرفت و با صلح با معاويه، با شكوه ترين نرمش قهرمانانه را به نمايش گذاشت. مشهور ميان مورخان آن است كه حضرت در سال 50 هجري در سن 48 سالگي توسط همسر خود (جعده) به شهادت رسيد و در مدينه در قبرستان بقيع دفن گرديد.[28]

در ميان مورخان نيز مشهور است كه امام حسين(ع) سوم شعبان سال سوم و يا چهارم هجري در مدينه به دنيا آمد. كنيه او اباعبدالله، و از القاب وي: رشيد، زكي و مبارك مي باشد.[29] وي نيز شبيه ترين انسان به جدّش، پيامبر(ص) بود[30] رسول خدا(ص) او را زياد دوست مي داشت تا آن جا كه فرمود: حسين مني و أنا منه، أحبّ الله من أحبّ حسيناً...[31]

هم چنين پيامبر اسلام(ص) از او به عنوان آقاي جوانان اهل بهشت ياد نمود.[32] امام حسين(ع) از موقعيت سياسي و اجتماعي مهمي برخوردار بود و در كنار پدر در صحنههاي سياسي و اجتماعي حضور فعال داشت.[33] حضرت به دليل شايستگي كه داشت، افكار عمومي را جلب نمود، از اين رو مردم كوفه از وي جهت رهبري دعوت نمودند.[34] يزيد نيز جهت مشروعيت بخشيدن به حكومت غير قانوني خود از امام بيعت خواست،[35] ولي امام از يزيد به عنوان فاسق و فاجر ياد نمود[36] و با وي بيعت نكرد.[37] از سوي ديگر امام حسين(ع) به مردم كوفه نامه نوشت و به دعوت آنان پاسخ مثبت داد و سرانجام در كربلا با دشمنان به جنگ پرداخت. امام با قيام عليه يزيد به همة انسان ها درس چگونه بودن، چگونه زيستن و چگونه مردن را آموخت و به جهانيان اعلام نمود كه مرگ در راه آزادي و دين زينت بوده[38] و نبايد با عدالت گريزان و دين ستيزان سازش نمود.[39]

حضرت زينب(س) در سال هشتم هجري در مدينه متولد شد. كنية او ام كلثوم، و از القاب وي: صديقه و عقيله مي باشد. پيامبر(ص) و امام علي(ع) او را دوست ميداشتند.[40] حضرت زينب(س) با عبدالله بن جعض ازدواج نمود[41] و چهار فرزند داشت. وي به امام حسين(ع) علاقه زياد داشت و امام حسين(ع) نيز او را دوست ميداشت.

حضرت زينب(س) همراه برادرش امام حسين(ع) در كربلا حضور يافت. وي بعد از شهادت امام، رهبري قيام را بر عهده گرفته و به سرپرستي اهل بيت امام حسين(ع) پرداخت. از سوي ديگر او به همراه امام سجاد(ع) همراه كاروان آزادگان از كربلا به كوفه رفت و در كوفه با خواندن خطبه به تحريف زدايي قيام امام حسين(ع) معرفي امام، افشاي جنايات يزيد و سرزنش مردم كوفه پرداخت. او در شام نيز همراه امام سجاد(ع) به افشاي جنايت يزيد و معرفي خاندان پيامبر(ص) پرداخته و عملاً ماهيت حكومت يزيد را بيان نموده و به نهضت امام حسين(ع) مصونيت بخشيد. حضرت زينب(س) در مدينه رحلت نمود و برخي ديگر عقيده دارند كه وي به مصر هجرت نمود و در آن جا درگذشت. تاريخ رحلت وي را پانزدهم رجب سال 62 هجري بيان كرده اند.[42] البته برخي عقيده دارند كه وي در شام رحلت نموده است.[43]

يكي از فرزندان فاطمه زهرا(س) ام كلثوم مي باشد كه پس از سال هشتم هجري در مدينه متولد شد[44] و تاريخ وفات وي دقيقاً مشخص نيست.[45] وي در مدينه درگذشت.[46] برخي از تذكره نويسان عقيده دارند كه وي با عمر بن خطاب ازدواج نمود.[47] البته برخي عقيده دارند كه وي با عمر ازدواج نكرده است.[48]



يكي از فرزندان فاطمه زهرا(س) محسن مي باشد كه سقط شده، از دنيا رفته است.[49] امام صادق(ع) فرمود: اولين محكمه و دادگاه در قيامت راجع به قتل محسن مي باشد.[50]